روزگار غریبی است

پسرم دخترم اکنون به نیمه اسفند 91 رسیده ایم و کم کم علاوه بر خانه تکانی منزل نوبت خانه تکانی دل هم فرا می رسد اینکه مرور کنیم چه کرده ایم و چه بوده ایم در سالی که گذشت و حالا کجای راه ایستاده ایم

سالی که در حال پشت سر گذاشتن ان هستیم برای مردم ایران یک بحران بود بحران که می گویم از ان جهت که طی این سال ما ادم بزرگا جهشی رو در قیمتهای همه چیز تجربه کردیم که همه زندگیمان یک طرف و سال 91 یک طرف

سالی که پراید فکسنی به مرز 20 ملیون تومان رسید سالی که طلای گرمی 70000 تومان ابتدای سال به بالای 145000 تومان رسید و سکه و و و .....

شاید سالها بعد به این مطلب با پوزخند بنگرید ولی این واقعیت روزگار ماست که هرچه می دویم سر جای اولمان ایستاده ایم البته من از بابت زندگی خودمان هزاران بار خدا رو شاکرم که خدا را شکر ما به اهدافی که من و همسرم در ابتدای سال برای خودمان تعریف کرده ایم رسیده ایم اما دلم برای ان پدری می سوزد که شب عیدی شرمنده زن و بچه است وقتی که خریدن مرغ 6500 تومانی برای خودش و بچه هایش تبدیل به ارزو شده یا خریدن یک دست لباس دخترانه که باید بابت ان100000 تومان هزینه کند یا حتی خریدن پرایدی برای مسافر کشی اش که قیمت ان برایش ارزویی دست نیافتنی شده

کودکم روزگار غریبی است در روزگاری زندگی می کنیم که هیچ کس بر دیگری رحم و شفقتی ندارد و انسانیت رنگ پوسیدگی به خود گرفته

فرزندانم فقط از خدا می خواهم که همیشه من و پدرانتان بتوانیم بهترینها را برایتان تهیه کنیم چرا که خود بهترینید

و از خدا می خواهم در این روزهای شادی برای رسیدن فصل زیبای بهار خداوند دل همه مردم ایران را شاد کند هر طور که خودش صلاح می داند که تنها اوست که می تواند به این مردم کمک کند